I seldom write these days…

Quint evening

Raining incessantly

Jumbling emotions

Steady thoughts

Missing family

Remembering friends

Inner monologue

Calm spirit

Rumbling nostalgia

Last day in thirties...

Turning 40 tomorrow. 

Happy & Contented. 

There are many hits and some misses, but the sumtotal is even. Odds begone. 

Sat-Chit-Anand.

At this juncture in life, still an atheist but turning more towards spirituality. Seeking solace in classical Indian music. Learning to master the art of tackling unknowns and handling  delicate situations. Definitely more social than beginning of thirties. 

Lagi aaj sawan... लगी आज सावन की फिर वो झड़ी है

Writting this blog from hometown.. working from hometown from almost a month now.

Raining inccessantly outside, relief for ppl shunned in homes due to Covid19.

Great feeling.... easing out the harshness of summer.

Working from home isnt easy, its pleasure and pain both at same time...

Some riffs with older loved ones because you care for them but they dont understand your viewpoint.

They have lived their life in certain ways and now find it impossible to mend in smallest of ways even if a medico tells to do so...

As a sandwich generation who now have to take care of small ones and older ones, we feel the emotional pressure that no one can understand from our virewpoint.

Anyways...... the rain washes out the riffs, unblocks the strained flows, thunder clears the air... let it rain.

Tough Men .. do last tough times.

इतना टूटा हूँ के छूने से बिखर जाऊँगा
अब अगर और दुआ दोगे तो मर जाऊँगा

पूछकर मेरा पता वक्त रायदा न करो
मैं तो बंजारा हूँ क्या जाने किधर जाऊँगा
इतना टूटा हूँ के...

हर तरफ़ धुंध है, जुगनू है, न चराग कोई
कौन पहचानेगा बस्ती में अगर जाऊँगा
इतना टूटा हूँ के...

ज़िन्दगी मैं भी मुसाफिर हूँ तेरी कश्ती का
तू जहाँ मुझसे कहेगी मैं उतर जाऊँग
इतना टूटा हूँ के...

फूल रह जायेंगे गुलदानों में यादों की नज़र
मै तो खुशबु हूँ फिज़ाओं में बिखर जाऊँगा
इतना टूटा हूँ के...

Wrapping the decade 2010 -2020

जो कभी झरने की तरह बेह्ते थे, आज समुन्दर की तरह ठेहर गये है |
जो कभी रोज मिलते थे, आज कोसो दूर बैठे याद भर नहीं करते |
जो कभी साथ बैठ के मेहफ़िल सजाते थे, आज महफ़िलो में बुलाना लाजमी नहीं समझते |
जो कभी हर बात बताते थे, आज दुनिया बसा लेते है लेकिन उफ़, घर का पता तक नहीं बताते |

कुछ है जो रिश्तो को बनाये रखने के लिए कोशिश करते है
वर्ना ज्यादातर ऐसे है जो दिखे तोह प्रणाम, नहीं तो सालो तक बात भी नहीं करना चाहते  |

दिन महीने सालो में कुछ चीज़े बदल जाती है,
लेकिन एक दशक के पुरे होते होते लोग ही बदल जाते है | 

Welcome 2020

Happy New Year 2020

Earlier I used to write atleast once in month, nowdays it seems I'm writting once in a year! Phewwww Life ... it keeps you busy!

माझी पंढरीची माय - Majhi Pandharichi Maay

To clear few things... I'm still an atheist and a staunch one... but ..... my head is not closed, its open to receive the ideas of world.

When I listened this song, I felt it goes beyond the lenses of theism and atheism.

Such purity, sublimity and selfless expressions are rare and are a treasure to preserve for ages to come.
Hence sharing it for all here.

Majhi Pandharichi Maay from marathi movie Mauli
माझी पंढरीची माय

ॐ पृथ्वी जल ब्रम्हाण्ड विठ्ठल जगतासी आधार विठ्ठल अवघाची साकार विठ्ठल हरीनामे झंकार विठ्ठल विठ्ठल विठ्ठल विठ्ठल विठ्ठल तू बाप तूच बंधू तू सखा रे तुच त्राता रे भूतली या पाठीराखा तूच आता अंधार यातनेचा भोवती हा दाटलेला रे संकटी या धावूनी ये तूच आता होऊन सावली हाकेस धावली तुजवीण माऊली जगू कैसे चुकलो जरी कधी तू वाट दावली तुजवीण माऊली जगू कैसे करकटावरी ठेवोनी ठाकले विटेवर काय माझी पंढरीची माय , माझी पंढरीची माय साजिरे स्वरूप सुंदर तानभूक हारपून जाय माझी पंढरीची माय , माझी पंढरीची माय ना उरली भवभयचिंता रज तमही सुटले आता भेदभाव कातरला रे तनमनात झरली गाथा तू कळस तूच रे पाया मज इतुके उमजुन जाता राऊळात या देहाच्या मी तुलाच मिरविन आता लोचनात त्रिभूवन आवघे लेकरांस गवसुन जाय माझी पंढरीची माय ,माझी पंढरीची माय अंतरा - संपू दे गा मोह मनीचा वासना सुटावी हो जन्म उभा चरणीची त्या वीट देवा व्हावी हो कळस नको सोनियाचा पायरी मिळावी हो सावळ्या सुखात इतुकी अोंजळी भरावी हो भाबडा भाव अर्पिला उधळली चिंता सारी हो शरण गे माय आता लागले चित्त हे तुझीया दारी हो विझल्या मनातली दिपमाळ चेतली बळ आज माऊली तुझे दे 'मी' तुज्यात विरता माझी राहीलीच अोळख काय माझी पंढरीची माय , माझी पंढरीची माय मी पणाच सोडून जाता या कुडीत उरले काय माझी पंढरीची माय माझी पंढरीची माय पृथ्वी जल ब्रम्हाण्ड विठ्ठल जगतासी आधार विठ्ठल अवघाची साकार विठ्ठल भक्तीचा उद्गार विठ्ठल अंतरा २ अंतरी मिळे पंढरी ..सावळा हरी ..भेटला तेथ बोलला कुठे शोधीशी.. मला दशदिशी ..तुझ्या मी आत जाहलो धन्य ..ना कुणी अन्य .. सांगतो स्वये जगजेठी तेजात माखले प्राण ..लागले ध्यान.. उघडली ताटी ना उरली भवभयिंचता रज तमही सुटले आता भेदभाव कातरला रे तनमनात झरली गाथा हेऽऽऽऽऽऽ 'मी' तुज्यात विरता माझी राहीलीच अोळख काय माझी पंढरीची माय माझी पंढरीची माय मी पणाच सोडून जाता या कुडीत उरले काय माझी पंढरीची माय माझी पंढरीची माय माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली माऊली रुप तुझे